10 - vervolg 2
Gelijk wordt er een mannetje geroepen en tegen mij zegt ze over
15 minuten is die gerepareerd. Die 15 minuten werden wel iets
meer, zo’n dik uur zou het duren en ik vreesde al dat ik wel zou
moeten blijven in Ribe. Want het volgende gebeurde: Het mannetje
dat mijn band even in een kwartiertje zou repareren was licht
geestelijk gehandicapt dat vernam ik al toen die de fiets van mij
overnam, dus het voorwiel moest geplakt worden, ja zeg ik. Nou
fiets wordt opgehangen. Maar dan moet het wiel eruit want dat
werkt nu eenmaal gemakkelijker. Maar het is een fiets met trapondersteuning
en voorwielaandrijving en om dat voorwiel van de
fiets te halen moet de voorwielaandrijving ook uitelkaar gehaald
worden, dus schroevendraaier opgezocht, grijze beschermkap eraf
en dan komt die allemaal draadjes tegen ja en die zullen toch los
moeten want anders kan het wiel er niet uit. Hij zijn begeleider
erbij halen, die kijkt eens en haalt de draadje (het zijn stekkertjes)
uit hun stopjes. Nu kan het wiel eruit en kan gemaakt worden en ik
ga met een gerust hart eerst maar eens in de winkel kijken, misschien
hebben ze hier wel een petje voor mij te koop. Maar nee
alleen helmen in alle maten en kleuren, nou die hoef ik niet. En ik
moet ook naar het toilet, dan daar maar even naar op zoek. Want
ik neem aan dat de mensen die hier werken toch ook weleens
naar het toilet moeten. Ergens midden in de zaak is een toilet voor
de klanten. Er zijn zo’n twintig minuten voorbij gegaan en ik besluit
maar eens naar de werkplaats te lopen om te kijken hoe of het met
mijn fiets gaat, nou ik kom mooi op tijd, band zit erom en nu gaan
we er lucht in laten lopen, ik zie het al dit gaat niet goed komen
want er mag dan wel een nieuwe binnenband inzitten maar misschien
kunnen we er nog even een nieuw buitenbandje opdoen?
Mannetje kijkt me aan met zijn grote brave hondenogen, dat je er haast medelijden mee zou krijgen en het is al zo warm mevrouw.
Ja dan moet je maar beter opletten. Die band is
geëxplodeerd dat kun je nu heel goed zien, hij haalt de binnenband
erbij en laat die aan mij zien ik knik en zeg (beduid) dat er ook een
nieuwe buitenband om moet omdat daar een hele grote scheur
inzit. Het was een jaap van wel tien cm. De begeleider die het
allemaal een beetje had aangekeken kwam er nu ook bij en legt
aan het mannetje dat hij er ook een nieuwe buitenband om moest
maken. Goed, knikt die en vroeg blijkbaar of die begeleider even
een band voor hem wilde uitzoeken (want lezen en schrijven kon
het mannetje waarschijnlijk ook niet). Ondertussen dat de begeleider
een buitenband ophaalt, haalt het mannetje de banden weer
van het wiel en ik ga even buiten kijken en mij beraden op wat ik
doen zal, hier wel in Ribe blijven, of toch nog even verder gaan
wanneer die fiets straks klaar is? Het is nu 13.15 uur, stel dat de
fiets nu over 15 minuten klaar is, dan is het juist 13.30 uur, dan fiets
ik naar Ribe naar de Toerist Informatie haal daar mijn tas weg,
koop daar bij de snackkraam een hotdog en wat te drinken en ga a
passant nog even vragen bij een heel klein winkeltje met een bed
and breakfast er boven hoe duur een overnachting is. Dit allemaal
uitgedacht te hebben ga ik weer naar binnen, het wiel zit weer in
de fiets en onder begeleiding worden alle stekkertjes weer in hun
stopjes geduwd. Heeft het mannetje zelf gedaan. Ik heb dus ondertussen
even gekeken op de bandentorens hoe duur een buitenbandje
is (300 kr.) een binnenband (99 kr.) Arbeidsloon (380 kr.)
Even snel uitgerekend komt dat neer op zo’n slordige 779 kr. Oei,
dat is bijna 70 euro, ik kan mij herinneren dat ik dat ook eens heb
betaald voor een nachtje slapen in een niet al te duur hotel. Maar
goed wat moet dat moet. Fietsje klaar, nu de rekening 343 kr. Ik
ben weer aan alle kanten gematst, heerlijk sommige mensen. Nu
op naar Ribe en kijken of het daar ook zo goed gaat.
In Ribe gelijk maar even gevraagd bij dat leuke adresje. Maar het gaat niet door
want dat wat ik in de fietswinkel had uitgerekend dat ik zou moeten
betalen voor het kopen en maken van mijn fiets is hier dus de
werkelijkheid voor het slapen in een piepklein kamertje met niet eens
een eigen toilet en douche.
Nee ik ga wel verder.
Dus mijn tas opgehaald bij de Toerist Informatie een hotdog gegeten met
een cola erbij en verder gefietst richting Tønder.
10 - vervolg 3