16 - 2009
Dag 17
Drochtersen - Mulmshorn (Rotenburg)
Afstand: 90,78 km.
Wat warme broodjes, helemaal geen warme broodjes. Had ik mij
zo verheugd op een warm (om mijn part hard) bolletje. Nee, koud
bolletje, lauw bijna hard gekookt ei en geen melk, wel flinke kan
koffie en een sapje, genoeg kaas in allerlei soorten (van plakken
gewone kaas tot brie tot smeerkaas met knoflook en paprika), en
vleeswaren en jam enz. Dapper begin ik te eten, en mijn vriendjes
en vriendinnetjes de vliegen komen mij alweer gauw bezoeken.
Het gekke is op mijn kamer heb ik er nooit geen last van maar zo
gauw ik dan weer ergens anders ben komen ze op mij af, en gaan
niet eerder weer weg dan dat ik wegga. Volgens het nieuws wordt
het niet al te best vandaag, ik heb iets gehoord over regen en
onweer in de ochtend en dan later wat zon en regen. En inderdaad
rond een uur of negen betrekt het, het word donker in de lucht en
er valt wat regen. Verder niet bijzonders. Ik ben klaar met het
ontbijt ga naar mijn kamer en ga inpakken, ik ga naar mijn fiets die
buiten geparkeerd staat tegen het fietsenhok omdat er geen plaats
was in het fietsenhok, haal hem van slot en plaats de fiets tegen
het hotel zodat ik beter kan opladen. Een man en vrouw, ook met
de fiets komen naar mij toe en bewonderen mijn fiets, zij zijn ook
met de fiets op vakantie en zijn op weg naar huis naar Hamburg.
Wat is dat toch met Hamburg? Nadat ik mijn fiets bepakt heb,
betaal ik de rekening en ga weg. Na nog geen kilometer begint het
ineens te regenen niet mooi meer. Dikke druppen veranderen ineens
in een wolkbreuk met bliksem en onweer. Ik vind nog net op
tijd een plek om te schuilen wanneer er volgens mij ergens de
bliksem inslaat, want een bliksemflits en een ontzettend gedonder
zijn tegelijker tijd aanwezig, het is niet te beschrijven. Op mijn
schuilplek staan twee kinderen van een jaar of 10, 11. We kijken elkaar aan en de kinderen staan te trillen op hun benen en ik ook,
want wat we net hoorden was niet leuk. Tien minuten later, het
regent nog steeds pijpenstelen, de beide kinderen een meisje van
12 en een jongen van 10 staan net als ik nog steeds te schuilen
voor de regen. Het meisje heeft net met haar mobieltje haar ouders
gebeld, die in de auto ergens in het dorp op hun kinderen wachten
en omdat het zo verschrikkelijk regent ook niet van hun plaats
kunnen, zo erg regent het. Eindelijk houd het op met hard regenen,
het begint een beetje helder te worden en papa en mama komen
met de auto aanrijden, kindjes hollen naar de auto en auto vertrekt.
Ik blijf nog een poosje staan want het regent nog steeds en ik heb
geen zin om nat te worden. Na nog eens een minuut of vijf gewacht
te hebben is het opgehouden met regenen en ga ik ook op
weg voor de tweede keer vanmorgen. De zon gaat schijnen, het
lijkt verder een mooie dag te worden. De zon schijnt af en toe, en
soms is het bewolkt en lijkt het alsof het wil gaan regen en waarschijnlijk
regent het ook ergens want de lucht soms zo grijs in de
verte dat het gewoon heel erg moet regenen daar. De reis via
Stade, Bremervörde over het riviertje de Oste, naar Zeven, af en
toe schuil ik even voor de regen. De hele dag rijd ik op de accu’s
en die raken aardig leeg omdat ik het tegen de wind in heb en
omdat het af en toe ook nog een beetje bergopwaarts gaat. Eigenlijk
wil ik wel een slaapplaats voor de nacht hebben, ga dus actief
uitkijken naar iets dat daar op lijkt. Maar eerst krijgen we een umleitung!!!
Ik ben dus op zoek naar een slaapplaats, en heel af
en toe zie je dan andere borden NIET, dat is niet zo erg als dat
geen gevolgen heeft. Want plotseling sta ik dus voor een omleitung.
Ze zijn een brug aan het bouwen en al het verkeer dat in de richting
van Verden gaat, inclusief fietsers word omgeleid.
LEUK? NEE!
Want tussen het hele drukke autoverkeer en afzettingen
rijden is niet leuk, ik ben blij dat er voor mij iemand rijd, ook op een
fiets, die dit kennelijk elke dag doet want hij rijd er gewoon doorheen,
ik besluit dat ik maar een poosje achter deze meneer blijf
rijden totdat het wat rustiger wordt. Na een paar kilometer wordt
het inderdaad rustiger en gaat de fietser een andere kant op ik
vervolg mijn weg naar Verden, waar ik eigenlijk heen wilde, maar
niet bereik vandaag. Ik stop in Mulmshorn (Rotenburg), eigenlijk
omdat de accu’s bijna leeg zijn maar ook omdat ik geen zin meer
heb voor vandaag. Het eerste hotel dat ik tegenkom lijkt mij wel erg duur, dus nog maar even doorfietsen misschien komt er nog
iets anders. En na een kilometer of twee is daar het volgende
verblijf, alleen het is tot 17.00 uur gesloten (het is nu half vijf) nog
maar een eindje verder rijden. Even later kom ik langs de plaatselijke
supermarkt, ik ga nar binnen en vraag of er nog meer hotels in
de omgeving zijn dan de twee die ik net tegengekomen ben. De
mevrouw achter de kassa zegt dat er verder geen hotels of andere
slaapplaatsen zijn in de omgeving, de eerste is in Verden en dat is
nog zo’n 20 km, en de eerste die ten ben gekomen is een hele dure
en de tweede is een redelijk goedkoop onderkomen, maar de mevrouw
weet niet of ze daar een plekje hebben want soms is het er
erg druk. Ik zeg nog dat het pas om vijf uur open is, maar de
vrouw zegt ga maar terug en bel maar gewoon aan. Ik ga dus
terug na een paar flesjes bier gekocht te hebben. Maar aangezien
het ondertussen vijf uur is hoef ik niet aan te bellen en kan ik zo het
hotel binnenlopen. Bij de receptie vraag ik of ze een plaatsje voor
mij hebben voor één nacht. Gelukkig hebben ze die, maar ik moet
er wel rekening mee houden dat het erg druk is vanavond en vannacht
want er is (wat ik ervan begrijp) een seminar en het duurt
tot heel laat. Of ik het niet vervelend vind want de parkeerplaats is
aan de voorkant en daar is ook uw kamer. Nee, dat vind ik niet erg
want vannacht heb ik boven een backerei geslapen aan een hele
drukke hoofdweg. Oké, dan mag u de kamer hebben en we hebben
ook een plaatsje voor uw fiets in de garage. U kunt als u wilt
in het restaurant eten, dat is in het gedeelte dat we hebben afgezet
voor de gasten, morgenvroeg is het ontbijt in de kleine zaal, en wilt
u alstublieft de voordeur (de hoofdingang) sluiten wanneer u nog
weggaat vanavond. Ik ben eigenlijk niet van plan weg te gaan.
(waar moet ik heen?) Dus fiets afgeladen en opgeborgen in de
garage, naar de kamer pilsje en een uurtje later naar het restaurant
gegaan om te eten. Dwars door de seminar bezoekers heen,
die blijkbaar eerst een kaartje moeten kopen om naar binnen te
mogen. Het is me een drukte van jewelste. Na de maaltijd (zelf
samengestelde salade, een schnitzel met champignons en groenten
en pomfriet) ga ik naar mijn kamer om wat in het dagboek te
schrijven. Het is een uur of elf dat ik besluit om te gaan slapen.
Buiten is het druk en rumoerig, maar ik krijg er weinig van mee.
Morgen gaat de reis naar Visbek.
17